fot. blog.redefinition.pl

Postanowiłam w kilku słowach przybliżyć życie najsłynniejszej kobiety ze świata mody- Gabrielle Bonheur Chanel, znanej jako Coco Chanel.

Urodziła się 19 sierpnia 1883 roku, kiedy miała 6 lat wraz z czworgiem rodzeństwa została osierocona i wkrótce została oddana do przyklasztornego sierocińca w Aubazine. To między innymi tam nauczyła się szyć. Kiedy miała 20 lat zatrudniła się jako szwaczka w sklepie z odzieżą dla kobiet, jednak to zajęcie nie było czymś czym chciała się zająć. Wiedziała, że aby odnieść sukces potrzebuje sporego zastrzyku gotówki, dlatego wieczorami występowała w kawiarni muzycznej, która była tłumnie odwiedzana przez bogatych kawalerów i artystów. Dzięki wparciu w 1909 roku zaczęła projektować i sprzedawać kapelusze wg własnych projektów. Sklep odniósł sukces i w krótkim czasie Coco otworzyła większy przy 21 rue Cambon.

W 1913 przy wsparciu Arthura Capela otworzyła butik przy rue Boutaut. Tam zainspirowana modą męską Chanel zaczęła projektować proste kostiumy dla kobiet, które całkowicie różniły się od panującej w tamtych czasach mody. W krótkim czasie dzięki swoim sukienkom z obniżoną talią i kapeluszom odniosła ogromny sukces. Od 1915 roku kolekcją zajmowała się jej siostra – Antoinette.

Rok później Chanel wypromowała dżejsejowe kostiumy, pierwsze w świecie francuskiej mody, oraz powstała pierwsza tzw. szmizjerka, znana do dziś. Sukcesywnie lansowała styl określany jako „Chanel look” czyli proste, elegancje i wygodne stroje. Tworzyła z myślą o kobietach pracujących, całkowicie zrezygnowała z opinających ciało gorsetów. Jej stroje można było nosić od rana do wieczora. W 1917 roku, uważając, że fryzura jest częścią stylu ścięła włosy na krótko. Kobiety zaczęły ją naśladować.

Po tragicznej śmierci swojego przyjaciela- Arthura Capela, artystka wybrała się w podróż do Wenecji. Tam po raz pierwszy pokazała się w spodniach. Zaczęła się prawdziwa rewolucja- kobiety zaczęły nosić spodnie.

W 1936 roku została zarejestrowana jako projektantka mody i przy 31 na rue Cambon w Paryżu otworzyła swój najsłynniejszy dom mody. Kolejnym jej krokiem było stworzenie własnych perfum, które nazwała „Chanel Nr 5”. Coco wybrała dla nich prosty flakon w stylu Art. Deco, który całkowicie różnił się od dotychczasowych perfum. W międzyczasie zaczęła także projektować stroje dla teatru. Zaprojektowała między innymi kostiumy do „Antygony” – scenografię do tego spektaklu zaprojektował Pablo Picasso.

W 1925 roku wraz z innymi sławami, Chanel wzięła udział w Międzynarodowej Wystawie Sztuk Dekoracyjnych w Paryżu, tam po raz pierwszy przedstawiono nowy kierunek w sztuce- Art. Deco.
To właśnie w tym okresie powstała słynna „mała czarna” czyli prosta, przylegająca czarna sukienka, sięgająca do kolan i pozbawiona ozdób.

Zaczęła także zajmować się biżuterią, łączyła niedrogie materiały ze sztucznymi kamieniami, co także w owych czasach było nowością. Nie poprzestała jednak na tym, projektantka postanowiła, że torebka nie musi być noszona tylko w ręce, zaprojektowała pierwszą na świecie torebkę, którą nosić można było na ramieniu.

W 1933 roku została zaproszona do stworzenia kolekcji ubrań z bawełny, kolekcja ta była przeznaczona dla Amerykanów. Wraz z nadejściem II wojny światowej, Gabrielle wycofała się z życia zawodowego. Po trwającym 5 lat romansie z niemieckim Hansem Guntherem von Dincklage wyjechała do Szwajcarii.

Zmarła w 1971 roku w Paryżu. Pomimo jej śmierci dom mody Chanel przetrwał po dziś dzień i nadal wyznacza trendy w świecie mody. Dzisiaj koncern Chanel jest w rękach rodziny Werthemier.